ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΥΑΛΙΚΩΝ-ΜΕΝΗΣ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΑΣ

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Βιοτεχνία Υαλικών πρωτοεκδόθηκε το 1976 και τον ίδιο χρόνο κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. Το βιβλίο μας εξιστορεί τις περιπέτειες των Τάντηδων, ενός ζευγαριού της, Μπέμπας και του Βλάση,  με φόντο την βιοτεχνία υαλικών που έχει στην ιδιοκτησία της η Μπέμπα Ταντή ως κληροδότημα από τον πατέρα της κατά την εποχή που η εμπορία υαλικών περνά κρίση. 

Το βιβλίο αυτό του Κουμανταρέα πραγματεύεται τον γενικότερο μαρασμό που βιώνει κάποιος που έχει παραιτηθεί από την ζωή, που σχεδόν φυτοζωεί και όλη αυτή την φιλοσοφία παραίτησης την αναγάγει και στην προσωπική του ζωή. Η Μπέμπα σχεδόν απογοητευμένη για της χαμένες ιδέες της, το συμβιβασμό της σε ένα γάμο που όσο μεγαλώνει δείχνει να μην της ταιριάζει είναι συνυφασμένη με την κρίση που περνά η βιοτεχνία της. Αυτή η απάθεια που έχει η κύρια ηρωίδα είναι ξέχειλη σε όλο το βιβλίο από όλους τους χαρακτήρες. Η απαισιοδοξία αυτής της κοινωνίας που περιγράφεται και των ατόμων που την αποτελούν προσδίδεται μέσω έντονων εικόνων που μας παραθέτει ο συγγραφέας. Το βιβλίο έχει έντονο πολιτικό και κοινωνικό χαρακτήρα κάτι που δεν είναι ευδιάκριτο με μια πρώτη ίσως ανάγνωση. Η Βιοτεχνία Υαλικών του Κουμανταρέα παρόλη την λιτή γραφή ασκεί μια υποβόσκουσα κριτική στον μαρασμό και την κρίση που βιώνουν οι πολίτες της εποχής και όλα αυτά ο αναγνώστης τα βλέπει με φόντο την επιχείρηση της Μπέμπας μιας ασυμβίβαστης επαναστάτριας στα νιάτα της που μεγαλώνοντας ταυτίστηκε με αυτό που η ίδια μαχόταν· την στατικότητα.

Αυτό το βιβλίο μου θυμίζει πολύ ένα απόσπασμα από το Ποίημα Η Άρνηση του Σεφέρη. Το ποίημα αναφέρει στους ακόλουθους στίχους:

Πήραμε την ζωή μας· λάθος!
και αλλάξαμε ζωή.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Μένης Κουμανταρέας γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα και ήταν Έλληνας πεζογράφος. Σπούδασε Νομική και Φιλοσοφική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών χωρίς όμως να ολοκληρώσει τις σπουδές του και εργάστηκε για περίπου 20 χρόνια σε ναυτιλιακές και ασφαλιστικές εταιρίες. Πρωτοεμφανίστηκε στους λογοτεχνικούς κύκλους κάνοντας μεταφράσεις γνωστών έργων των Hemingway, Joyce και Moravia. Το 1961 ξεκίνησε να συνεργάζεται με το περιοδικό Ταχυδρόμος και 1962 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα όπου ήταν η συλλογή διηγημάτων Τα Μηχανάκια. Κατά την διάρκεια της Δικτατορίας οδηγήθηκε τρεις φορές σε δίκη για τη συλλογή διηγημάτων του το Αρμένισμα και πιο συγκεκριμένα για τα διηγήματα Μέρα του 1638 και οι Οι γάμοι του Σπόρου και της Ποππαίας με αυτεπάγγελτη δίωξη που άσκησε ο εισαγγελέας διότι κρίθηκαν άσεμνα λόγω της ύπαρξης σε αυτά σκηνών σε οίκο ανοχής και άντρες ντυμένους γυναίκες. Από το 1982 και έπειτα σαν αποκλειστικό του επάγγελμα άσκησε την συγγραφή. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων  ενώ παράλληλα την δεκαετία του '80 ήταν μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το 1967 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για το βιβλίο του Αρμένισμα το 1967 και με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για την Βιοτεχνία Υαλικών το 1976 και για το Δυο Φορές Έλληνας το 2002 ενώ τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 13 γλώσσες. Το 1987 το μυθιστόρημα του. Η φανέλα με το νούμερο 9 μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη σε σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρη.  Στις 5 Δεκεμβρίου του 2014 βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του και έτσι έλειψε το συγγραφικό του έργο με το αυτοβιογραφικό, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, βιβλίο του Ο θησαυρός του χρόνου που η ολοκλήρωση του διήρκεσε τέσσερα χρόνια.

Γνωρίστε λίγο καλύτερα τον ψυχισμό του Μένη Κουμανταρέα πατώντας εδώ