Οι Φτωχοί-Φ.Ντοστογιέφσκυ
Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι έγραψε τους Φτωχούς το 1846 και αποτελεί το πρώτο δημοσιευμένο έργο του και το οποιό τον κατέστησε άμεσα αναγνωρίσιμο από κοινό και κριτικούς. Το βιβλίο αποτελείται από τις επιστολές που αντάλλασσαν ο κυβερνητικός υπάλληλος Μακάρ Αλεξέεβιτς Παρθενάκης και η ράφτρα Βαρβάρα Αλεξέεβνα Δομπροσέλοβα και είναι ουσιαστικά μια ιστορία ανεκπλήρωτης αγάπης ανάμεσα σε αυτά τα δύο πρόσωπα.
Μέσα στο μυθιστόρημα περιγράφονται με ρεαλιστικό τρόπο οι συνθήκες ζωής στα αστικά κέντρα της Ρωσίας του 19ου αιώνα και ο αγώνας για επιβίωση των κατοίκων. Στη ρεαλιστικότητα συμβάλει και ότι το κείμενο είναι γραμμένο με την μορφή του επιστολικού μυθιστορήματος. Από αυτή την αλληλογραφία των δύο αυτών προσώπων διάχυτος ρέει ο ρομαντισμός ενώ παράλληλα ξεδιπλώνονται οι χαρακτήρες των ηρώων και τα δεινά που τους έχουν συμβεί ώστε να φτάσουν σε αυτή την τραγικότητα, καθώς αδιαμφισβήτητα οι 2 ήρωες αποτελούν τραγικές φιγούρες. Με τον ρομαντισμό και την ελπίδα ξέχειλη στο βιβλίο, οι άνθρωποι αυτοί μέσω της γραπτής τους επικοινωνίας έχουν κατασκευάσει τον δικό τους μικρόκοσμο ώστε να δραπετεύουν από τα προβλήματα τους και προσφέρουν συναισθηματική και ηθική στήριξη ο ένας στον άλλον. Μέσα από μακροσκελείς περιγραφές μεταφερόμαστε στη Ρωσία του 1846 και βιώνουμε την κατάσταση των ηρώων. Μια κατάσταση λύπης για την κατάσταση που βίωναν οι ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες εκείνης της εποχής αλλά και θαυμασμού για τα αγνά κίνητρα και τη στάση ζωής τους παρά τις συμφορές που έχουν να αντιμετωπίσουν που οδηγεί σε συγκινησιακή φόρτιση τον αναγνώστη.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Φίοντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι, κορυφαίος Ρώσος λογοτέχνης, γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1821 και πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου του 1881. Φοίτησε στην Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών της Πετρούπολης μετά από πίεση του πατέρα του Μιχαήλ Αντρέγιεβιτς που ήταν στρατιωτικός ιατρός. Καθοριστική στιγμή στην ζωή του Ντοστογιέφσκι είναι η δολοφονία του πατέρα του το 1839 που τον συντάραξε. Μέτα από αυτό το τραγικό γεγονός για τον ίδιο εγκαταλείπει την σχολή και αφοσιώνεται στην λογοτεχνία. Κύριο θέμα των έργων του είναι η ζωή των ευπαθών ομάδων καθώς γνώρισε την φτώχεια , τον πόνο και την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στην συνέχεια τα απέδωσε πιστά στα μυθιστορήματα του. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς.Το 1859, μετά την εγκατάσταση του στην Ευρωπαϊκή Ρωσία εκδίδει στην Πετρούπολη μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία ,όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Για να ξεπληρώσει τα χρέη του ο συγγραφέας γράφει ασταμάτητα με αποτέλεσμα να γραφτούν και τα καλύτερα από τα έργα του: "Ο παίχτης", "Οι αδερφοί Καραμαζώφ", "Έγκλημα και Τιμωρία", "Ο Ηλίθιος", "Οι δαιμονισμένοι". Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Πολίτης" και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, "Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα", που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και η προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Ο Φίοντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι, κορυφαίος Ρώσος λογοτέχνης, γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1821 και πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου του 1881. Φοίτησε στην Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών της Πετρούπολης μετά από πίεση του πατέρα του Μιχαήλ Αντρέγιεβιτς που ήταν στρατιωτικός ιατρός. Καθοριστική στιγμή στην ζωή του Ντοστογιέφσκι είναι η δολοφονία του πατέρα του το 1839 που τον συντάραξε. Μέτα από αυτό το τραγικό γεγονός για τον ίδιο εγκαταλείπει την σχολή και αφοσιώνεται στην λογοτεχνία. Κύριο θέμα των έργων του είναι η ζωή των ευπαθών ομάδων καθώς γνώρισε την φτώχεια , τον πόνο και την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στην συνέχεια τα απέδωσε πιστά στα μυθιστορήματα του. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς.Το 1859, μετά την εγκατάσταση του στην Ευρωπαϊκή Ρωσία εκδίδει στην Πετρούπολη μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία ,όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Για να ξεπληρώσει τα χρέη του ο συγγραφέας γράφει ασταμάτητα με αποτέλεσμα να γραφτούν και τα καλύτερα από τα έργα του: "Ο παίχτης", "Οι αδερφοί Καραμαζώφ", "Έγκλημα και Τιμωρία", "Ο Ηλίθιος", "Οι δαιμονισμένοι". Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Πολίτης" και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, "Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα", που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και η προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου