ΔΕΥΤΕΡΑ-ΗΛΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Από τότε που είδα τυχαία την ομιλία του Ηλία Αναστασιάδη σχετικά με τον εθισμό του στον τζόγο στο Tedx δεν μπορούσα να τη βγάλω από το μυαλό μου. Έτσι όταν πήγα στο 46ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάπειο και χαζεύοντας πετυχαίνω μπροστά μου στις εκδόσεις keys books το βιβλίο του Δευτέρα, μπορεί να πει κανείς ότι ήταν και καρμικό. Προσωπικά όταν σκεφτόμουν εθισμό στον τζόγο για κάποιο λόγο μου ερχόντουσαν στο μυαλό πενηντάρηδες, μόνιμους θαμώνες στο καζίνο, που χάνουν όλα τους τα λεφτά στην ρουλέτα και το μπλακ τζακ, τοκογλύφους να τους κυνηγάνε. Αυτό το βιβλίο μου έδειξε ότι δεν χρειάζονται αυτές οι προϋποθέσεις για να θεωρηθεί κάποιος εξαρτημένος με τον τζόγο.και με εξοικείωσε  με μια κατάσταση που δεν έχω βιώσει ποτέ  βοηθώντας  με να καταλάβω τον ήρωα, Αυτό άλλωστε δεν κάνουν τα βιβλία, σε "ταξιδεύουν" σε μέρη γνωστά και άγνωστα για σένα ;

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το βιβλίο Δευτέρα του Ηλία Αναστασιάδη αποτελεί την προσωπική ιστορία του συγγραφέα σχετικά με τον εθισμό του στον τζόγο που ξεκίνησε στην Ηλικία των 17. Η εξάρτιση του επηρεάζει σταδιακά την οικογένεια, τους φίλους και την ερωτική ζωή του Ηλία που πλέον έχει παραδοθεί σε αυτή την κατάσταση. Ένα πρωί δέχεται ένα τηλεφώνημα από ένα πρόγραμμα απεξάρτησης που είχε κάνει αίτηση πριν κάποιους μήνες, ρωτώντας ο άνθρωπος που βρισκόταν στην άλλη πλευρά της γραμμής αν ακόμα ενδιαφερόταν να πάρει ακόμα μέρος στο πρόγραμμα, απάντησε καταφατικά. Οι ομαδικές συνεδρίες γινόντουσαν κάθε Δευτέρα. Όταν πλέον πήγε στις εκδόσεις Κey Books για να μιλήσουν για την έκδοση του βιβλίου, στην ερώτηση αν έχει κάποιο τίτλο σκεφτεί για το βιβλίο το "Δευτέρα" του βγήκε αυθόρμητα και σε αυτό οφείλεται το όνομα του βιβλίου αυτού.

Ο συγγραφέας σε αυτό το βιβλίο ανοίγει την ψυχή του στον αναγνώστη, έρχεται αντιμέτωπος με τον εθισμό του και αφηγείται καταστάσεις και εσωτερικές σκέψεις που κανείς αρνείται να παραδεχτεί ακόμη και στον ίδιο του τον εαυτό, με τον γράψιμο του να είναι πολύ εσωτερικό. Επίσης περιγράφονται οι ανθρώπινες σχέσεις του ήρωα και πως επηρεάστηκαν από την εξάρτιση του αυτή. Το βιβλίο είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο με την μορφή ημερολογίου και διατηρείται αυτός ο τρόπος γραφής σε όλο το μήκος του. Ρεαλιστικό είναι το ύφος του βιβλίου, χωρίς να υπάρχει ωραιοποίηση των καταστάσεων αλλά και με απουσία κλισέ που κυριαρχούν σε βιβλία τέτοιου τύπου. Ο συγγραφέας ενδιαφέρεται στο να μοιραστεί την ιστορία του και δεν τον αφορούν τέτοιου είδους τερτίπια για να επικαλεστεί το συναίσθημα του κοινού και να διεκδικήσει την συμπάθεια του.  

Αγαπημένα σημεία στο βιβλίο

• Δεν παίζαμε για τα λεφτά. Παίζαμε για την αίσθηση του να κερδίζεις, μα κυρίως για την αίσθηση του να χάνεις. Κι όταν χάναμε πολύ και πολλές φορές, παίζαμε για την αίσθηση της συντριβής.
• Ο τζογαδόρος δεν θέλει πολύ για να νοιώσει ότι έχει ένα προαίσθημα για ένα παιχνίδι. Βαφτίζει προαίσθημα οτιδήποτε τον βολεύει, κι έτσι πορεύεται.
• Στο τέλος της είπα ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη δύναμη που 'δωσε, μα πάνω απ' όλα για το ότι νοιάστηκε, ανησύχησε και με πήρε τηλέφωνο τη στιγμή που το χρειαζόμουν πιο πολύ από ποτέ.
• Όλες οι υποτροπές με τρόμαξαν. Νομίζεις ότι έχεις σκοτώσει το θηρίο ή έστω ότι το 'χεις ξαποστείλει κάπου τόσο μακριά, που αποκλείεται να βρει το δρόμο για να γυρίσει. Αλλά όταν γυρίζει είναι πιο θυμωμένο από πριν.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

Ο Ηλίας Αναστασιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 3 Αυγούστου στο 1983 και είναι Έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας. Σπούδασε Επικοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και από το 2005 εργάζεται πάνω σε αυτόν τον τομέα. Εργαζόταν για 6 χρόνια στο περιοδικό Max, για 2 χρόνια στο site cosmo.gr και από τον Σεπτέμβριο του 2013 είναι Managing Editor στο site oneman.gr. To 2016 δημοσιεύεται το βιβλίο του "Δευτέρα" που εξιστορεί την προσωπική του εμπειρία με τον εθισμό του στον τζόγο.