ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΝΗΣΙ-Μ.ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ

Λίγα λόγια για το βιβλίο


Το Χαμένο νησί γράφτηκε το 1943 από τον Μ. Καραγάτση. Η ιστορία ξεκινάει με ένα ναυάγιο που πραγματοποιείται κάπου στα ανοιχτά του Αιγαίου από το οποίο και ο μόνος που επιβιώνει είναι ο Γερόλυμος Αβάρατος που είναι ο δεύτερος καπετάνιος του πλοίου και ξεβράζεται από την θάλασσα στην Τήλο. Στην παραλία τον βρίσκουν ο Αντώνης και η κόρη του Ελένη. Έτσι μέσα από τα μάτια του Γερόλυμου ζούμε τις περιπέτειες αλλά και την υπαρξιακή του ανησυχία καθώς το νησί και ο ίδιος ξετυλίγει ένα ένα τα μυστικά του.

Το βιβλίο αυτό του Καραγάτση δεν θα μπορούσε να περιγραφεί καλύτερα εκτός από τον ίδιο τον χαρακτηρισμό που αναφέρει και ο συγγραφέα στο εξώφυλλο ότι είναι μια φανταστική νουβέλα. Γράφτηκε κατά την Κατόχη και έτσι ο συγγραφέας προσπαθεί να βρει φυγή από την σκοτεινιά των χρόνων αυτών και αυτού του είδους τα θέματα είναι χαρακτηριστικά στο λογοτεχνικό ρεύμα εκείνης της περιόδου.Ουσιαστικά το νησί συμβολίζει ένα τόπο φυγής, ένα τόπο φαντασίας που μοιάζει μυθικός. Η νουβέλα είναι γεμάτη εικόνες.  Μέσα από την αφήγηση οι εικόνες ζωντανεύουν και περνούν μπροστά από τα μάτια του αναγνώστη. Παρόν στο συγκεκριμένο έργο είναι και τα ηθογραφικά στοιχειά για το νησί και την εποχή με άντρες που μπαρκάρουν και είναι συνεχώς απών και γυναίκες μόνες που ανησυχούν για την επιστροφή των αντρικών μελών τις οικογένειας στην πατρίδα. H πλοκή είναι έντονα φανταστική, γεγονός που καθιστά το βιβλίο ευκολοδιάβαστο,  πρωτότυπη και παράλληλα μέσω της εξέλιξης της, προκαλεί αγωνία διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη καθόλη την έκταση του βιβλίου. Ενώ όμως η πλοκή είναι εξαιρετικά πρωτότυπη παραμένει χαρακτηριστικό δείγμα της γραφής του Καραγάτση  μιας και υπάρχουν στο έργο περιγραφές φυσικού τοπίου, σεξουαλικής απελευθέρωσης και φρικιαστικών στιγμών που αποτελούν γνώρισμα της. Στο βιβλίο κατανοούμε πλήρως τα κίνητρα, τις σκέψεις και τις σχέσεις μεταξύ των ηρώων μέσα όμως σε ένα σκηνικό-ατμόσφαιρα μυστηρίου που κυριαρχεί σε όλο το μήκος του και σε αυτο συμβάλει η μορφή της νουβέλας που είναι γραμμένο με την μορφή ημερολογίου από τον κεντρικό ήρωα, εντάσσοντας έτσι το αναγνώστη ακόμη περισσότερο μέσα στην δράση.

Αγαπημένα σημεία στο βιβλίο
  • Στριφογύρισε για λίγο στα ρίγη της επιφάνειας ζωγραφίζοντας πράσινα μάτια. Μάτια από νερό. Και βυθίστηκε στην μυστική άβυσσο του ωκεανού. Εκεί που βγήκε η ζωή. εκεί που θα γυρίσει όταν κρυώσουν οι ήλιοι τ' ουρανού. Και 'γω εξακολουθώ να ζω. Ζω μονάχος κ' έρημος μέσα στις πικρές αναμνήσεις. Τόσο μονάχος, που θαρώ, καμιά φορά, πώς μεταλλάζω σε Θεό βάρβαρο κ' εξολοθρευτή.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Μ.Καραγάτσης Έλληνας πεζογράφος γεννήθηκε το 1908 και πέθανε το 1960. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Ροδόπουλος ενώ το  ψευδώνυμο Καραγάτσης με το οποίο υπέγραφε τα έργα του προήλθε από ένα δέντρο που ονομαζόταν καραγάτσι και βρισκόταν στο εξοχικό στη Ραψάνη όπου πέρναγε τα καλοκαίρια της εφηβείας του. Το Μ. φαίνεται ότι προήλθε από το ρώσικο όνομα Μίτια που είναι το αντίστοιχο του Δημήτρης, το οποίο ήταν χαϊδευτικό του από τους φίλους του, λόγο της αδυναμίας του στον Φ.Ντοστογιέφσκι και στο βιβλίο του Αδερφοί Καραμάζοφ. Κάποιες θεωρίες φιλολόγων θέλουν το Μ. να προέρχεται από το Μιχάλης καθώς κάποιοι από τους ηρώες του που ουσιαστικά αποτελούν μορφές του χαρακτήρα του όπως ο Μιχάλης Ρούσης στον Μεγάλο Ύπνο και ο Μιχάλης Καραμάνος στον Γιούγκερμαν. Ήταν απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του τμήματος Πολιτικών και Οικονομικών όμως πότε δεν εργάστηκε ως δικηγόρος. Το ταξίδι του με την συγγραφή άρχισε σε εφηβική ηλικία όπου έγραφε ποιήματα όμως σύντομα στράφηκε στην πεζογραφία. Το πρώτο του διήγημα Η κυρία Νίτσα, το οποίο ήταν και αυτοβιογραφικό, το γράφει το 1927 και απέσπασε τον τρίτο έπαινο στον διαγωνισμό της Νέας Εστίας. Το 1933 κάνει την πρώτη του απόπειρα για τη συγγραφή μυθιστορήματος με το έργο του Συνταγματάρχης Λιάπκιν. Έγραψε πληθώρα έργων εκ των οποίων διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και ένα μυθιστόρημα, Το Μυθιστόρημα των Τεσσάρων, σε συνεργασία με τους Άγγελο Τερζάκη, Στρατή Μυριβήλη, Ηλία Βενέζη. Κάποια κύρια σημεία της ζωής του είναι η γέννηση της κόρης του το έτος 1936 όπου και δημοσιεύεται το έργο του Η χίμαιρα και της δίνει το όνομα της ηρωίδας του, Μαρίνα, Το 1937 πεθαίνει η αδερφή του Ροδόπη που έπασχε από ψυχασθένεια και το 1939 πεθαίνει και ο πατέρας του. Το 1956 και 1958 ήταν υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα των προοδευτικών του Σ.Μαρκεζίνη όμως δεν κατάφερε να εκλεγεί και ο ίδιος δήλωσε ότι είχε θέσει υποψηφιότητα για να στερήσει τις ψήφους από τον αδερφό του Κωνσταντίνο που ήταν υποψήφιος με την ΕΡΕ. Το 1958 παθαίνει καρδιακή προσβολή και αποκόπτεται από τους κοινωνικούς του κύκλους. Το 1960 ξεκινάει την συγγραφή του μυθιστορήματος Δέκα το οποίο και μένει ανολοκλήρωτο λόγω  του θανάτου του από καρδιακό επεισόδιο στις 14 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Στον τάφο του στο 1ο Νεκροταφείο Αθηνών έχει χαραχτεί η φράση από το έργο του Το μεγάλο συναξάρι: << Οι μοναδικές ομορφιές είναι προνόμιο του θανάτου >>.




.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

www.sananoixtovivlio@gmail.com

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *